Routekaart (Full Screen: klik rechtsboven)

zaterdag 14 juni 2014

14/6, naar Lutherstadt Wittenberg, 71 km.

Ja hoor, voor de 2e keer zit mijn bagagespin in het achterwiel gewikkeld. Alleen nu kan ie in de prullenbak. Gelukkig kan de normale snelbinder ook als zodanig functioneren.  Zo zie je dat je altijd dingetjes dubbel bij je hebt.
In het eerste dorp een mooie  besteding van de zaterdagochtend, een stel leden van een hengelsportvereniging zit op rij, als langs de waterkant, te wachten tot hun (gekochte!) vis in een soort kleerkast gerookt is. Biertje erbij. Onderwijl komt er nog eentje aangereden in een onvervalste Trabant. Alhoewel, "dit was het laatste model, met VW-motor" spreekt een van de hengelaars. Toch blijft het een icoon.
De forellen zijn na zo'n 20 minuten op 60º klaar. Ook eentje? We  bedanken zo kort na het ontbijt.
Het slot Oraniënbaum valt zwaar tegen. Er glimmen weliswaar 9 appeltjes van Oranje aan de boom maar het wordt tijd dat ons koningshuis de familie eens bijspringt, dan kunnen de ramen links ook echt worden. De parkachtige omgeving is fraai maar krijgt onze nadere aandacht niet. Later maar kijken, bijvoorbeeld op http://nl.wikipedia.org/wiki/Parklandschap_Dessau-W%C3%B6rlitz
Onderweg verder niet veel te beleven maar wel mooie dreigende luchten waar we graag even voor schuilen maar uiteindelijk toch trotseren. Licht ingevocht rijden we Wittenburg binnen. Daar is geen enkel bed meer te krijgen want het is een feestweekend dat in het teken staat van de Middeleeuwen.  Men heeft zich prachtig uitgedost en heel de binnenstad rookt, bralt, eet bratwurst en drinkt van alles. Allemaal mooi en aardig maar dat levert nog geen slaapplaats op. Doorrijden is geen goede optie want voorlopig is op onze route weinig accommodatie te verwachten. Dus terug naar een camping op zuidelijke oever van de Elbe.
We hebben de tent nog maar net op tijd opgezet als weer een bui losbarst, tijd om een tukje te doen. Daarna mooi droog terug naar de stad, het levert allereerst een mooi plaatje op vanaf de Elbe-brug, later nog een op de terugweg. Daarop is in het westen de rook van een enorm fabriekscomplex te zien.
Bij navraag noemt iemand het de stikstoffabriek. Ja, ook dat moet gemaakt worden. 
We raken maar moeilijk in slaap, af en toe dendert een trein voorbij, van ICE tot een stoomtrein. Maar de  meeste last hebben wij van de feestende meute aan de overkant van de Elbe.
Morgen is ons mooi weer beloofd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten