Vandaag een bewolkte, wat koele dag met weinig km's maar best boeiend. Als we de tent opruimen spettert het een beetje. Dat blijft af en toe loeren maar we zeilen er prachtig tussendoor, geen regenkleding aangehad.
Dit gebied is een pretland waar de fietser wordt vertroeteld met accomodaties en vriendelijke benadering. Leuke fietspaden met alom stromende beekjes, soms sloten, als het maar water is.
De wegbewijzering wordt 2-talig, met Sorbisch. Nee! Zegt een 85 jarige local. Dit is Wendisch! Subtiel verschil dat iets aanduidt van het lokaal eigene waarvan me de nuance ontgaat (ben gewoon te lui om dat nader te bevragen en te onthouden).
We stuiten op een enorme energiecentrale, Jänschalde. Gebouwd in de DDR tijd, nu weliswaar gemoderniseeed, nog steeds volop in gebruik en gestookt met bruinkool dat hierin de buurt volop voor het opscheppen in de grond zit.
De "afval"-warmte wordt hier interessant gebruikt. Er zijn levensgrote bassins aangelegd waarin karpers en nog een rijtje menukaart-vissen op een ideale groeitemperatuur worden gehouden. Leuk idee toch?! In DDR-tijden waren er veranderingsplannen met een verveelvuldiging van de productie maar die zijn nooit uitgevoerd. Detail: al die visjes zouden individueel moeten worden ingeënt om al te grote problemen met de gezondheid te voorkomen. Nu gaat het wat minder heftig in deze visfabriek.
Onderweg nog een mooi v.m. gerechtsgebouw, leeg en te koop. Zou het echt weg zijn over een paar jaar?
Ons eerste reisdoel is een museum: Eisenhütten- und Hammerwerk in Peitz. Een feest van herkenning voor mijn familie. De productie was echter anders gericht: medio 1650 al kanonnen, grote kogels daarvoor en ander ongerief. De ijzerhoudende aarde, Raseneisenstein, werd aanvankelijk met houtskool tot gietijzer gemaakt. Knap hoor! Lucht voor het aanblazen werd gemaakt met een water-aangedreven Gebläse. [filmpje komt later]. Al met al ben je er zo een paar uur mee bezig dit alles te bewonderen.
In Cottbus betrekken we een ander hotel dan was voorzien via Booking.com maar geen paniek, alles was keurig geregeld.
Het stadsbeeld van Cottbus is wat 2-slachtig, keurige gepützte bouwwerken maar soms ook nog eerlijke oude baksteen.
In de stad is het een beetje rommelig, kermis én wk voetballen. Hadden een week geleden niet ook al zoiets?
Het Staatstheather is een juweeltje van late Jugendstil. Misschien morgen een rondleiding meemaken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten