25/6, naar Dresden, 21 km.

We zwijnen, als de ochtendregen ophoudt, vertrekken we voor de laatste uiteindelijk sterk dalende km's naar de stad Dresden. Noordelijk van de Elbe zie je nog wel wat noodzakelijke stadsontwikkeling maar eenmaal over de rivier is alles nieuw en ruim. Ofwel sommige oude bouwsels zijn herboren maar veel open ruimte doet vermoeden dat het er aan het eind van de oorlog anders uitzag en lang niet alles is herbouwd. 

We mogen bij aankomst tegen 12-en onze kamer al betrekken, dat valt dus ook al mee. Nu is het seintje naar boven ook doorgedrongen: het begint gedurig te plenzen. 

De Frauenkirche is het topstuk van de stad. Voor 180 miljoen weer opgebouwd en opgetut heeft dit kerkgebouw met al zijn balkonnetjes en loges meer weg van een opera.

Om de stad beter te leren kennen, verblijven we langdurig in het Stadtmuseum. Na ver teruggrijpende historie komt met name de laatste oorlog uitgebreid aan bod. Vandaar wat foto's die laten zien dat er binnenlands politiek onderscheidelijke meningen waren, dat de bommenregen zich meer en meer op Duitsland richt, dat de Sovjets je ondersteunen, dat de Sovjettanks op de trein naar Rusland worden gezet en, eind goed al goed, dat de super-Italiaan schuin tegenover ons Ibis snurkbunkertje een zeer smakelijk maal bereidt. 

Morgen in alle rust naar dé kunstverzameling alhier gaan kijken.

Al met al een eerste indruk van Dresden opgedaan met als samenvatting: een bijna nieuwe stad met overdadig flinke open ruimtes. Vraag me af of dit al het aanwezige toerisme rechtvaardigt maar misschien kijk ik daar morgen anders tegenaan.