Op de noordelijke hellingen wijngaarden met passende optrekjes en af en toe een pontje om van oever te veranderen.
Bij de brug Das Blaue Wunder uit 1893 kom ik aan de praat met een 75 jarige mevrouw. "Nee, echt blauw is ie niet maar mag dat nadat ie 50 jaar geleden is geschilderd? De Amerikanen wilden hem stuk maken maar later had de beste Honecker het plan er nog één naast te leggen, dan kon de oude als voetgangersbrug voortbestaan zonder verder overbelast te worden door het huidige veel te zware verkeer. Dát waren pas tijden"!
Toch geniet ze van de dag zoals ie is, ook al krijgt ze geen "rente" vanwege haar oost-Duitse verleden. Kan het niet helemaal volgen maar ze was ook actief in de Junkers fabriek in Dessau en later in Dresden. Kortom, er zit misschien wel een logisch verhaal achter.
De onneembare burgt Königstein ligt op hoogte zekerheid uit te stralen, we gaan er niet heen, veel te hoog.
Als we tegen 3-en Tsjechië binnenrijden, moet je opletten om dat moment niet te missen. Mooi toch hoe die grensgedoetjes verleden tijd worden. Op de Elbe zien we behalve af en toe een pretvaartuig zegge en schrijve 2 onbeladen binnenvaarttuigen. De waterstand is laag. Gezien wat memoralia kan ie wel 9 meter stijgen!
Nog een stukje en je rijdt Dêcín binnen. Onmiskenbaar een andere economie; achter een roestige spoorbrug staan meer dan 100 ketel-/oliewagens terwijl er geen activiteit valt te bespeuren op deze vrijdagmiddag, het lijken wel ambtenaren.
Na wat geklooi om een soort vvv te vinden, belanden we in Hotel Ceska Koruna voor een meer dan schappelijk prijsje. Misschien mogen we in Tsjechië steeds zo aangenaam verrast worden. Onkundig van de huidige stand van zaken als we zijn, blijkt dat ze hier geen euro's maar kronen gebruiken. Even wennen dus, ineens zijn we echt in het buitenland!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten