Het Hermans Denkmal laten we rechts liggen. Het gaat mij wat ver om op de top van een hoge heuvel een pompeus standbeeld op sokkel te plaatsen voor een persoon die gemakshalve Herman is genoemd. Deze super-Germaan versloeg hier in het Teutoburgerwald in het jaar 0009 de Romeinen en dat moet men zich goed herinneren!
Bijna hadden we de "Externsteine" gemist. Een opmerkelijke naam totdat je ze ziet. Uit zand gevormde hardsteenlagen die miljoenen jaren geleden zijn gekanteld. Eigenlijk helemaal niet zo verbazend dat er zich er omheen allerhande cult heeft afgespeeld. Rituelen, assemblees tot nazistische bijeenkomsten toe. Best imposant.
Vandaag wordt het nog meer klimmen, en dalen. Dat is wat lastig met een ietwat pijnlijke linker knie. Dus kalm maar aan, maar er moet wel een beetje worden gewerkt gezien de profielkaart. Vandaag geeft Garmin aan dat we 482 m klommen, geen wereldprestatie maar genoeg voor onze ongetrainde lijfjes.
In Ovenhausen treffen we nog een fraai poortportaal aan. Nog interessanter is het opschrift: "Johan Deiters en Anna Sanders zijn in 1617 in de echt verbonden" (vrij samengevat).
Nou, als dát geen voer is voor Stefan's stamboom!
We eindigen in Höxter op de camping langs de Wezer, tenminste dat dachten we. Het is een kano-opslag met wat faciliteiten. We zijn zeer welkom want iedere cent is er een. De buren, de échte camping, heeft net gemoderniseerd en dat willen zij eigenlijk ook wel.
We happen Thais in de mooie binnenstad, zo voorkomen we dat we écht dichtgroeien. Ja eerlijk, dat lukt!
De stad heeft veel fraaie huizen en worstelt om de noodzakelijke nieuwbouw in stijl te houden. De Weser waaraan Höxter ligt, stroomt behoorlijk snel maar staat niet echt hoog, kennelijk kan de vele regen van een paar weken geleden goed weg.
Morgen begint het Pinksterweekend, oppassen dus met het vinden van onderdak. Maar nu eerst lekker tukken in ons eigen tenthuisje, ook wel weer eens heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten