Vanochtend lekker gedouched, ja met warm water! Minder is de teek die mijn welgevormde rechterbil als ontbijt zag. Thea rukt het monster bekwaam uit en we "houden het in de gaten".
Op deze stralende Pinksterzondag verlaten we Gandersheim niet zonder eerst nog een kort bezoek aan Der Stifts Kirche. Gisteren gaf ik geen toelichting bij de foto van een beeld waarin Roswintha von Gandersheim haar opmerkelijke geschriften aan keizer Otto I overdroeg. Vandaag een prent die dat hopelijk goed maakt, een uitgebreide toelichting dus.
Het weerkaartje ziet er voorlopig prachtig uit, als we maar doorgaan naar het oosten te trekken. Laat dat nou net de bedoeling zijn!
We maken nog een geanimeerd praatje met haar eigentijdse equivalent, wellicht.
De rit vandaag kenmerkt zich vooral door herhaaldelijk onverwachte klimmetjes, bij ruim 30º krijg je daar flink dorst van en is je energie snel op. De echte die-hards hier in de Harz moeten soms maar afslaan, getuige de bordjes langs weg.
In de middag rijden we met nog een stel Berlin-gangers op ons gemak Goslar binnen. Ze zijn zeer gecharmeerd van de navigatie kunsten van ons Garmin apparaatje. Feilloos brengt het hen naar hun hotelletje. Sterker nog, wij zien er van af een camping te betrekken die nog 2 km verder ligt en strijken ook neer in Harz Lodge.
Na onze douchepartij en een klein tukje naar Goslars Altstadt gewandeld. Tot groot genoegen herleven voor Thea goede herinneringen van 50 jaar geleden. Hotel Restaurant Brustug bestaat gewoon nog!
Als aanloop naar een wintersportplek is Goslar bekend maar ook nu mag het zich in een grote belangstelling verheugen, en terecht, er is van alles te zien.
Ons slaapadres herbergt veel motorrijders. Dat die graag door de Harz toeren, komt vooral door de prachtige bochten in sommige wegen hogerop. Aardige mensen met veel dorst, net als wij. We dronken vandaag ieder 3,5 liter en moesten amper naar de wc. Het zal nodig geweest zijn.
Oh ja, nog een opmerkelijk punt: vandaag passeerden we de 500 km op deze trip. Traag wellicht, maar zo komen we er vast, ooit 😆
Oh ja, nog een opmerkelijk punt: vandaag passeerden we de 500 km op deze trip. Traag wellicht, maar zo komen we er vast, ooit 😆
Wij waren hier in 2006 en ik moet zeggen dat ik,behalve het Brusttuch, weinig herkenning zag in Goslar t.o.v. onze vakantie in de jaren 60 (wellicht omdat het toen winter was)
BeantwoordenVerwijderenEen aanrader voor het vervolg van jullie fietstocht is Wernigerrode, Een schitterend gerestaureerde stad in de voormalige DDR.
Groetjes Harry