2/7, vanuit Praag op weg naar huis

Een vertrekdag is altijd rommelig. Je bent met je hoofd al bijna weg.

De trein gaat pas om 18:29 dus kunnen we mooi alsnog een dag in een museum rondhangen. Na veel afwegerij valt de keuze op de National Gallery In Prague, maar zie daar maar eens te komen. Steeds weer blijkt dat we thuis behoorlijk verwend zijn met allerhande voorzieningen. Ondanks de riante internettoegang die ons hotel biedt, kost het me veel (verkeerd getime-de) tijd om het punt op de kaart te zetten. Nu het vervoersmiddel nog, te voet wil ik niet, met de metro kom je tot op 1,5 km, met de tram gaat vast beter, maar welke? Ongeduldig geworden ga je dus maar het eerste stuk met de metro en doet onderweg een goede tramkaart op. Leuk opgelost; maar je moet wel de goeie kant oprijden. Enfin, om half één zitten we aan de koffie met lekker lokaal hapwerk. Eigenlijk niet slecht, toch?

Nou, er was natuurlijk allerhande fraais te zien. Middeleeuwse en vooral Christelijke kunst. De (zuid-) Brabanders ontbreken niet, Rubens, Breugel en zo.

We trammen weer terug, gaan onze fietsen en bagage halen en WANDELEN naar het station.  Ja, zekerheid voor alles en bovendien hebben we zeeën van tijd. Brood en bier ingeslagen, de reis kan beginnen.

Gisteren hadden we al gekeken hoe het zat met de toegankelijkheid van de perron's. Ja hoor liften, voor zover niet buiten dienst.

Vandaag toch nog wat leven in de brouwerij: tot een kwartier voor vertrek is het vertrek-perron niet bekend! Slim eigenlijk, dan hoef je ineens ook geen wijzigingen meer door te geven. Tweede verrassing: áls je dan eindelijk weet waar je zijn moet, blijkt dat daar geen lift is, wel een roltap maar Thea weigert pertinent die met de fiets te misbruiken. Trauma, opgedaan bij vroegere vlaag van overmoed. Tillen dus, niet leuk. De wagon inhijsen wordt ook een feest met een bepakte fiets, maar goed: het resultaat telt en dat is prima.

Onbekommerd vertrekken we, maar binnen 2 minuten staan we 40 minuten stil. Heerlijk toch dat we geen aansluiting hoeven te halen!

De trein volgt voorlopig dezelfde route als wij fietsten; geweldig leuk om dat terug te zien uit een treinperspectief.

We laten een prachtig tracee langs Moldau en Elbe achter ons, zeker vanaf het spoor gezien...

Wat er van onze nachtrust terecht komt, weet ik niet, maar aan Thea zal het niet liggen!